تعادل شیمیایی آب استخر – تنظیم PH آب استخر

۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲آخرین به روز رسانی: ۳۰ فروردین ۱۴۰۴

۰ 21 خواندن این مطلب 15 دقیقه زمان میبرد

در این پست از سایت سِودا مو به مو به سراغ بررسی موضوع تعادل شیمیایی آب استخر رفته ایم. هر آنچه که در مورد نحوه تنظیم ph آب استخر گرفته نیاز است بدانید، به طور یکجا اینجا گفته شده است. فقط کافیست ۸ دقیقه وقت بگذارید و محتوا مربوط به نحوه تعادل شیمیایی آب استخر و نحوه تنظیم PH آب استخر که زیرمجموعه تاسیسات استخر است، را بخوانید. 🙂 در این پست به سوالات مهمی از جمله اینکه چگونه ph آب استخر را پایین بیاوریم؟ چگونه تعادل شیمیایی آب استخر را ایجاد کنیم؟ دستگاه تنظیم ph آب چگونه استفاده میشود؟ چگونه PH آب استخر تنظیم میشود؟ استاندارد آب استخر چیست؟ و… پاسخ داده شده است.

منظور از تعادل شیمیایی آب استخر چیست؟

تعادل شیمیایی آب استخر از مهمترین جنبه‌های مدیریت و نگهداری استخرهاست، که متاسفانه در عین اهمیت کمترین جنبه درک شده در مدیریت و نگهداری استخرها می‌باشد.
نکته مهمی که در این خصوص وجود دارد این است که پارامترهای مختلف شیمیایی آب استخر، به هم وابسته بوده و تغییر در هر کدام از آنها می تواند باعث ایجاد تغییر در سایر شاخص های شیمیایی آب شود.
ناگفته نماند که کیفیت آب استخر همواره در حال تغییر است و آلودگی های مختلف به سادگی و از طرق گوناگون وارد آب استخر می شوند. علیرغم اینکه آب استخر همواره در مدار تصفیه استخر در حال گردش بوده و از فیلتر عبور می کند، اما این کار تنها باعث تمیزی و شفافیت ظاهری آب می شود.
بحث “ضدعفونی آب استخر” و “تعادل شیمیایی” آب مقوله های جداگانه مهمی هستند که علاوه بر “تصفیه آب استخر” می بایست حتماً مدنظر قرار داشته باشند.

تصور اشتباهی که در بین صاحبان استخر وجود دارد این است که فقط به شرط داشتن مقدار مناسب کلر در آب استخر، آب استخر کاملا مناسب و آماده شنا کردن است. به عنوان مثال وقتی غلظت کلر بین ۱ تا ۳ ppm باشد از نظر اکثر افراد خوب و کافی است، در حالی که در واقعیت چنین نیست.
تعادل آب استخر ربطی به سطح کلر یا غلظت کلر در آب ندارد.
در واقع قابلیت ضد عفونی کلر شما به میزان و پایداری ph بستگی دارد که به نوبه خود به پایداری و تعادل بقیه پارامترهای شیمیایی آب استخر بستگی دارد.
اصطلاح تعادل آب برای نسبت مناسب مقدار مواد شیمیایی و نمک های معدنی حل شده و موجود در آب استخر در هر زمان استفاده می شود. این نسبت متعادل، کیفیت، وضعیت و قدرت آب را تعیین خواهد کرد.

چرا آب استخر خورنده است یا برعکس چرا رسوب گذار است؟

همیشه در مورد استخرها این سؤال ها ایجاد می شود که چرا آب استخر خورنده است یا برعکس چرا رسوب گذار است؟ یا چرا بدبو یا کدر می باشد؟ غلظت هیچ کدام از مواد شیمیایی و ضد عفونی کننده و یا مواد معدنی موجود در آب به تنهایی نمی تواند پاسخ این سوال ها باشد. تنها پاسخ این سوال ها این است که آب استخر دارای تعادل نمی باشد.
بنابراین وضعیت ایده آلی که ما می خواهیم به آن دست یابیم یک نقطه “خنثی” است که در آن آب به تعادل رسیده است و دیگر هیچ یک از این شرایط رخ نمی دهد. یعنی اینکه آب استخر نه خورندگی داشته باشد و نه ایجاد رسوب کند و ضمناً از نظر بهداشتی نیز در شرایط قابل قبولی برای شناکردن باشد.

مفهوم تعادل شیمیایی آب استخر

مفهوم تعادل شیمیایی آب استخر بر اساس این واقعیت است که آب، یک ماده حلال قوی است و تا زمانی که به حد اشباع نرسیده باشد، مواد معدنی را در خود حل کرده و حفظ می کند.
وقتی آب در شرایط خیلی پایین تر از وضعیت اشباع قرار داشته باشد، تمایل بالایی برای حل کردن سایر مواد را در خود داشته و در این حالت، خاصیت خورندگی بالاتری خواهد داشت.
برعکس، وقتی وضعیت آب در حالت فوق اشباع باشد، امکان تشکیل رسوب بالاتر خواهد رفت. حفظ تعادل شیمیایی آب به این منظور انجام می شود که وضعیت آب را بین دو حالت فوق قرار دهیم تا از بروز هر دو نوع مشکل ذکر شده جلوگیری شود.

اگر میزان املاح موجود در آب، کمتر از حد مشخص شده باشد، آب تمایل پیدا می کند تا به سطوح و تجهیزات استخر حمله کرده و با حل کردن مواد شیمیایی آنها، کمبود خود را جبران کند.
از طرف دیگر، آب با میزان املاح خیلی بالا، با رسیدن به حالت فوق اشباع، مواد شیمیایی اضافی را در قالب رسوب در نقاط مختلف استخر و تجهیزات آن به جا خواهد گذاشت. بنابراین، عدم تعادل شیمیایی آب می تواند باعث وارد شدن صدمات جدی به استخر و تجهیزات آن شده و حتی باعث کاهش اثر مواد ضدعفونی کننده در آب خواهد شد.

مهم ترین پارامترهای شیمیایی برای به تعادل رساندن آب استخر عبارت است از:

میزان pH آب
میزان قلیائیت کل (Total Alkalinity)
سختی کلسیمی آب
مقدار کل ذرات جامد محلول در آب (TDS)

برای تعادل شیمیایی آب استخر باید پارامترهای فوق را به درستی و در نسبت های مناسب در داخل آب حفظ کنیم تا آب استخر همیشه متعادل باقی بماند.
در ادامه این پست تمامی این عوامل و نحوه تنظیم آن ها را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار خواهیم داد. در استاندارد ملی ایران به شماره ۱۱۲۰۳ معیارهای الزامی برای مشخصات فیزیکی و شیمیایی آب استخرهای شنا باید مطابق جدول صفحه بعد باشد.

ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آب استخرهای شنا

بر اساس این استاندارد انواع استخرهای شنا باید به گونه ای طراحی گردند که آب آنها به طور مستمر توسط مواد شیمیایی و یا روشهای مناسب دیگر مورد عملیات ضدعفونی کردن قرار بگیرد و ترجیحاً فرایند کنترل میزان مواد شیمیایی اصلی آن نیز به صورت خودکار انجام شود.

چگونه ph آب استخر را پایین بیاوریم؟

برای کاهش pH آب استخر ( adjust the ph of the pool water ) می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

افزودن اسید مرکب: اسید مرکب یا همان استفاده از ترکیبات حاوی این اسید می‌تواند به کاهش pH آب استخر کمک کند. برای این کار می‌توانید اسید مرکب را به آب استخر اضافه کنید. با این حال، باید دقت کنید که اسید مرکب باید به آرامی و با احتیاط اضافه شود تا pH به حد مطلوب کاهش یابد.

استفاده از اسید سولفاتیک: اسید سولفاتیک نیز می‌تواند به کاهش pH آب استخر کمک کند. برای استفاده از این روش، باید اسید سولفاتیک را به آب استخر اضافه کنید. همانند اسید مرکب، باید با احتیاط و به تدریج این کار را انجام دهید.

استفاده از CO2: اضافه کردن دی اکسید کربن (CO2) به آب استخر می‌تواند به کاهش pH کمک کند. برای این کار، می‌توانید از یک دستگاه CO2 استفاده کنید که به صورت خودکار CO2 را به آب استخر اضافه می‌کند.

تعویض آب: در صورتی که pH آب استخر بسیار بالا باشد و روش‌های دیگر به کاهش آن کمک نکنند، می‌توانید به تعویض آب استخر فکر کنید. با تعویض آب، آب با pH پایین‌تر به استخر اضافه می‌شود و pH کاهش می‌یابد.

در هر صورت، قبل از انجام هرگونه تغییر در pH آب استخر، باید از میزان pH فعلی آن مطمئن شوید و برای اضافه کردن هرگونه ماده‌ای به آب استخر، دستورالعمل‌های مربوطه را دنبال کنید. همچنین، برای حفظ pH مناسب در آب استخر، بهتر است از تستر pH استفاده کنید و سطح pH را به‌طور منظم بررسی کنید. در ادامه به طور شفاف و تخصصی تر به سراغ تنظیم PH آب استخر رفته ایم.

نکات تنظیم PH آب استخر

pH یک معیار اندازه گیری قراردادی است که به کمک آن میزان اسیدی یا قلیایی بودن آب به صورت یک عدد بیان می شود که بازه آن از ۰ تا ۱۴ می باشد. بازه ۰ تا ۷ محدوده اسیدی بودن و بازه ۷ تا ۱۴ محدوده قلیایی بودن آب را مشخص می کند و عدد ۷ نشان دهنده خنثی بودن آب است.
از نقطه نظر شیمی تعادل آب، مقیاس pH نشان دهنده غلظت یون های H+ (هیدروژن) محلول در آب است. هر چه H+ در آب بیشتر باشد، اکسیداسیون بهتر و HO– (یون های هیدروکسید) کمتر می شود.
آب خالص دارای تعداد یکسان از هر دو یون است.
محلول های اسیدی یون های H+ بیشتری نسبت به یون های HO- دارند و برای آب قلیایی بالعکس این قضیه است.
میزان pH چشم انسان، عدد ۷.۳۵ است که به مقدار بسیار کمی خاصیت بازی دارد. بر همین اساس، میزان pH مطلوب آب استخر در بازه ۷.۲ تا ۷.۸ و در حالت ایده آل، بین ۷.۴ تا ۷.۶ تعریف شده است.

همان طور که در جدول قبل مشاهده کردیم ناحیه قابل قبول pH برای آب استخر در محدوده ۷.۲ تا ۷.۸ می باشد.

دلایل اصلی الزام کنترل میزان pH در محدوده۷.۲ تا ۷.۸ در بخش پایین آورده شده است.

در صورتی که pH زیر ۷ باشد احتمال آنکه آب خاصیت خورندگی پیدا کند بسیار زیاد است. همچنین pH زیر ۷ باعث سوزش چشم و پوست شناگران نیز خواهد شد.

همچنین در صورتی که pH بالاتر از ۸ باشد سبب کدری و تیره شدن رنگ آب می شود و احتمال ایجاد رسوب در تجهیزات استخر بسیار افزایش می یابد. همچنین pH بالاتر از ۸ به شدت قدرت ضد عفونی کنندگی کلر را کاهش می دهد.

دلایل اصلی الزام کنترل میزان pH در محدوده۷.۲ تا ۷.۸

برخی الزامات استاندارد ملی ایران درباره تنظیم pH آب استخر:

برخی الزامات استاندارد ملی ایران درباره تنظیم pH آب استخر:
در تمامی استخرهای شنا باید تجهیزاتی وجود داشته باشد که توسط آن تجهیزات بتوان مواد شیمیایی مناسبی را برای تنظیم میزان pH به آب استخر اضافه نمود. روش‌های افزودن مواد شیمیایی به آب باید دارای دستورالعمل‌های مناسب و ایمن باشد.
این دستورالعمل‌ها باید نحوه افزودن مواد شیمیایی به آب را به گونه ای تشریح نماید که شناگران را از بروز هرگونه خطر یا حادثه ناشی از تماس با مواد شیمیایی غلیظ محافظت نماید. همچنین این دستورالعمل ها باید روش صحیح و توزیع یکنواخت مواد شیمیایی را از طریق آب استخر بیان نماید. صحت و ایمنی توزیع مواد شیمیایی در آب استخر باید از طریق انجام آزمون های لازم بر روی آب قبل از ورود شناگران به تایید برسد.

نحوه تنظیم PH آب استخر از زبان متخصصین

مقدار pH آب استخر را می توان با استفاده از مواد شیمیایی تنظیم کننده pH ، در محدوده مناسب تنظیم نمود.
برای حفظ تعادل میزان pH آب استخر، می بایست ابتدا با کیت تست اندازه گیری pH مقدار آن را اندازه گیری کرد و در صورت نیاز، با افزودن مواد بازی برای افزایش و یا مواد اسیدی برای کاهش pH، آن را در محدوده مشخص شده فوق حفظ کنیم.
در اغلب موارد برای افزایش میزان pH به آب استخر جوش شیرین یا بی کربنات سدیم (NaHCO3) اضافه می کنند.
بی کربنات سدیم (ph=8.2) به عنوان یک سپر در مقابل کاهش pH نیز استفاده می‌شود. زیرا یک ماده شیمیایی است که علاوه بر افزایش pH آب استحکام آب را تامین می‌کند و میزان قلیائیت آب را نیز افزایش می‌دهد.
گاهی اوقات نیز از کربنات سدیم (pH=12.1) برای دستیابی به این هدف استفاده می‌شود.
البته استفاده از کربنات سدیم نیازمند دقت بیشتری می‌باشد، زیرا سبب افزایش زیاد ph می شود و ضمناً رسوب گرفتگی استخر را نیز افزایش می دهد.
میزان pH در آب استخر شنا تاثیر زیادی بر میزان اثرگذاری و کارکرد صحیح عملیات گندزدایی، احساس رضایتمندی شناگران، میزان شفافیت آب و یا حتی طول عمر تجهیزات خواهد داشت.

برای کاهش میزان pH نیز به آب استخر اسید هیدروکلریک (HCl یا اسید موریاتیک)، بی سولفات سدیم (NaHSO4) و یا کلرید کلسیم (CaCl2) اضافه می کنند.

روشی جدید برای تنظیم PH آب استخر

برای کاهش pH آب به مقدار ۰.۱ تا ۰.۳ برای هر ۱۰.۰۰۰ لیتر آب استخر، باید حدود ۱۰۰ میلی لیتر اسید هیدروکلریک یا ۱۲۰ گرم بی سولفات سدیم به آب استخر اضافه کنیم.

کلرید کلسیم در عین حال که میزان pH آب را کاهش می دهد، سختی آب را افزایش خواهد داد. بنابراین در مناطقی که سختی آب زیاد است استفاده از کلرید کلسیم به عنوان کاهنده pH توصیه نمی شود. ولی در مناطقی که سختی آب پایین است با استفاده از کلرید کلسیم با یک تیر دو نشان خواهیم زد، هم میزان pH را کاهش خواهیم داد و هم سختی آب را افزایش می دهیم.

لازم به یادآوری است که تزریق مواد اسیدی و یا قلیایی باید به صورت غیر غلیظ و محلول در آب باشد و حداقل نسبت حجمی این مواد به آب ۱ به ۱۰ باشد.

با افزودن مواد شیمیایی ذکر شده به مقدار مناسب به آب، می توانیم محدوده سطح pH آب را در بازه استاندارد یعنی ۷.۲ تا ۷.۸ برای استخرهای کلردار و یا ۷.۲ تا ۸ برای استخرهای دارای برم محدود کنیم.

آنچه در اینجا باید درک شود این است که هر یک از این مواد شیمیایی به تنهایی نمی توانند برای تعادل آب استخر کاری انجام دهند، اما با استفاده از هر دو ماده افزاینده و کاهنده می توانیم سطح pH آب را ثابت نگه داریم.

شاید این سؤال به ذهنتون متبادر می شود که موارد فوق چه ربطی به مقدار کلر در استخر ما و سطوحی که کلر باید در آن قرار داشته باشد دارد؟

باید بگوییم که هرچه PH آب و میزان قلیائیت آب بالاتر باشد درصد کلر کمتری به عنوان کلر فعال آزاد در استخر در دسترس است، به این معنی که برای رسیدن به سطح خاصی از کلر باید کلر بیشتری به استخر تزریق کنیم.

نکته: هرگاه با اضافه کردن مواد ذکر شده pH آب استخر تغییر چندانی نداشت، نشان دهنده آن است که میزان قلیائیت آب خیلی زیاد است. در این موارد باید ابتدا با مصرف مواد شیمیایی تنظیم قلیائیت، مقدار قلیائیت آب را کاهش داده و سپس در صورت نیاز از اسید و یا پودر کاهش دهنده pH استفاده نمود.

چند تذکر مهم در خصوص نحوه اضافه کردن اسید به استخر

همواره پیش از اقدام برای تنظیم pH، از اینکه مقدار کل مواد قلیایی استخر در محدوده مناسب باشد، اطمینان حاصل کنید. پیش از اینکه برای تنظیم pH، مجدداً به آب استخر اسید اضافه کنید، بگذارید تا یکبار آب در استخر گردش پیدا کند و بعد از آن، PH را اندازه گیری کنید.
اگر اسید هیدروکلریک و بی سولفات سدیم، توسط سیستم های تزریق خودکار به آب اضافه می شوند، باید برای انجام این کار حتماً دستورالعمل سازنده دستگاه را مد نظر قرار داد. در صورتیکه بخواهیم این کار را بصورت دستی انجام دهیم، می بایست این مواد را پیش از اضافه کردن به آب استخر، به نسبت یک به ده با آب رقیق نمود. مراقب باشید که برای رقیق کردن اسید، هیچگاه نباید آب را به اسید اضافه کنید.

در صورتیکه برای تنظیم pH آب استخر، لازم باشد تا اسید به آن اضافه کنیم، نباید اسید را از طریق دهانه اسکیمر یا خط تخلیه به آب اضافه کرد. این کار، باعث آسیب دیدن لوله ها، اتصالات و سایر تجهیزات مرتبط با آن از جمله پمپ خواهد شد.
هنگام افزودن اسید به آب استخر، حتماً موارد ایمنی را رعایت کنید. اسید را در نزدیکی سطح استخر به آب اضافه کنید تا مشکل پاشش اسید به وجود نیاید. مراقب دست و صورت خود نیز باشید.
هنگام افزودن اسید، سعی کنید که آن را در سطح استخر پخش کرده و ترجیحاً اسید را در نزدیکی نقطه برگشت آب به استخر اضافه کنید.
پیش از اضافه کردن مواد بازی مانند کربنات سدیم، آن را در آب حل نموده و سپس به آرامی به آب استخر اضافه کنید. وارد کردن ناگهانی مواد بازی به آب، ممکن است موجب تغییر رنگ آب به سمت آبی کدر شود.
پس از اضافه کردن اسید و یا باز به استخر، برای اندازه گیری مجدد pH آب استخر، چند ساعت صبر کنید تا شرایط استخر پایدار شود.

مطالب مرتبط با تاسیسات استخر:

سیستم فیلتراسیون آب استخر

دستگاه تنظیم ph آب چیست؟

دستگاه تنظیم pH آب، دستگاهی است که برای کنترل و تنظیم سطح pH آب استفاده می‌شود. این دستگاه معمولاً در استخرها، آب‌های آشامیدنی، تصفیه‌خانه‌ها، واحدهای صنعتی و … استفاده می‌شود.

دستگاه تنظیم pH آب معمولاً شامل یک سنسور pH، یک واحد کنترلی و یک دستگاه اعمال کننده اصلاح کننده می‌باشد. سنسور pH برای اندازه‌گیری سطح pH آب استفاده می‌شود و اطلاعات به واحد کنترلی دستگاه ارسال می‌شود. واحد کنترلی، با توجه به اطلاعات دریافتی از سنسور pH، تصمیم می‌گیرد که آیا باید سطح pH آب تنظیم شود یا خیر.

در صورتی که سطح pH آب بالاتر از حد مجاز باشد، دستگاه اعمال کننده اصلاح کننده، موادی مانند اسید مرکب و یا هیدروکلریک اسید را به آب اضافه می‌کند تا سطح pH کاهش یابد. در صورتی که سطح pH آب پایین‌تر از حد مجاز باشد، دستگاه اعمال کننده اصلاح کننده، موادی مانند هیدروکسید سدیم و یا کربنات سدیم را به آب اضافه می‌کند تا سطح pH افزایش یابد. برای استعلام قیمت دستگاه تنظیم PH آب استخر میتوانید به سایت های دیجی کالا بروید.

استفاده از دستگاه تنظیم pH آب استخر، به حفظ سطح pH مناسب در آب کمک می‌کند و به‌طور کلی به بهبود کیفیت آب و حفظ سلامتی افراد کمک می‌کند.

منظور از قلیائیت آب استخر چیست؟

قلیائیت در واقع میزان مقاومت آب در برابر تغییر pH است.
در اغلب موارد میزان قلیائیت با میزان pH اشتباه می شود.
قلیائیت با اندازه گیری مقدار مواد قلیائی موجود در آب نظیر کربنات ها، بی کربنات ها و هیدروکسیدها تعیین می شود، اما pH میزان یون H+ آب می باشد.
میزان قلیائیت آب اثرات متنوعی را بر محتوای شیمیایی و فیزیکی آب خواهد داشت.
عمده اثرات میزان قلیائیت در شکل صفحه بعد آورده شده است.
همان طور که در شکل مشاهده خواهید کرد، محدوده مجاز قلیائیت برای آب استخر بین PPM 80 تا PPM 120 می باشد، و محدوده ایده آل قلیائیت برای آب استخر بین PPM 90 تا PPM 110 می باشد.
میزان قلیائیت آب استخر نباید هیچگاه کمتر از ppm 80 شود زیرا همان طور که گفتیم مقاومت آب در برابر تغییر pH به شدت کاهش می یابد و در نتیجه pH آب استخر دائما نوسان می کند.

دلایل اصلی الزام کنترل میزان قلیائیت در محدوده ۸۰ تا ۱۲۰ ppm

نکات آموزشی در مورد قلیائیت آب استخر

مواد قلیایی موجود در آب، به عنوان مانعی برای تغییر ناگهانی pH عمل می کنند.
پایین بودن مقدار قلیائیت کل آب استخر، علاوه بر ناپایدار کردن آب در مقابل تغییر pH، باعث ایجاد خوردگی در سطوح بتنی و یا رنگ شده استخرها می شود.
بر عکس، در صورت بالا بودن میزان قلیائیت کل آب استخر، شاهد کدری آب و نیز رسوب در نقاطی از استخر خواهیم بود.
اگر بخواهیم با یک مثال قلیائیت را شرح دهیم فرض کنید که آبی حاوی PPM 1 ماده اسیدی و PPM 10 ماده قلیایی باشد و آبی دیگر حاوی PPM 10 ماده اسیدی و PPM 100 ماده قلیایی باشد.
pH این دو آب با هم برابر است (چون محاسبه PH به صورت لگاریتمی است، هر یک عدد تغییر PH ، نیاز به ۱۰ برابر شدن مقدار اسیدی یا قلیایی آن دارد)، اما اگر به هر دوی این آبها PPM 5 گاز CO2 اضافه کنیم، pH آب اول به شدت کاهش خواهد یافت ولی pH آب دوم عملا تغییر قابل ملاحظه ای نخواهد کرد.
همان طور که در این مثال ملاحظه فرمودید در صورت حفظ قلیائیت آب در محدوده ایده آل، از نوسان pH با اضافه شدن مواد شیمیایی و آلاینده های مختلف به آب جلوگیری خواهیم کرد.

تنظیم میزان قلیائیت آب استخر

همان طور که مشاهده کردید اکثر مواد شیمیایی که قلیائیت آب را افزایش می‌دهند همان موادی هستند که pH آب را نیز زیاد می کنند. لذا اگر در استخری قلیائیت آب پایین باشد و pH آب بالا باشد، هنگام استفاده از این مواد علاوه بر قلیائیت، مقدار pH نیز افزایش می یابد. لذا در این حالت می توان از روش تزریق گاز CO2 برای کاهش pH استفاده کرد.

برعکس این قضیه اگر بخواهیم pH آب را افزایش دهیم بدون آنکه میزان قلیائیت افزایش پیدا کند، می توانیم از روش های هوادهی مانند استفاده از تجهیزاتی از قبیل آبنما و فواره بهره ببریم و یا با افزایش زمان روشن بودن پمپ تصفیه استخر، زمان تماس آب با هوا را افزایش داد. این روش ها باعث می شود که سطح تماس آب با هوا افزایش پیدا کند و باعث خروج بیشتر Co2 اضافه از آب خواهد شد.

انواع کلر برای استخر و جکوزی

کلر گازی:

ویژگی‌ها: کلر گازی به صورت گاز فشرده در سیلندرها عرضه می‌شود.
مزایا: قدرت ضدعفونی بالا و سریع.
معایب: نیاز به تجهیزات خاص برای تزریق و کنترل دقیق.

کلر مایع ( هیپوکلریت سدیم ):

ویژگی‌ها: به صورت مایع عرضه می‌شود و معمولاً در سیستم‌های تزریق خودکار استفاده می‌شود.
مزایا: استفاده آسان و قابلیت تنظیم دقیق.
معایب: نیاز به نگهداری در ظروف مقاوم به خوردگی و کاهش غلظت با گذشت زمان.

کلر جامد ( هیپوکلریت کلسیم ):

ویژگی‌ها: به صورت پودر یا گرانول عرضه می‌شود.
مزایا: پایداری بالا و قابلیت ذخیره‌سازی طولانی‌مدت.
معایب: نیاز به حل کردن در آب قبل از استفاده و احتمال ایجاد رسوب.

قرص‌های کلر:

ویژگی‌ها: به صورت قرص‌های کوچک و بزرگ عرضه می‌شود.
مزایا: استفاده آسان و حلالیت یکنواخت.
معایب: نیاز به استفاده از دستگاه‌های خاص مانند کلرزن شناور یا سبد اسکیمر.
نحوه استفاده از کلر در استخر و جکوزی

کلرزن شناور:

روش: قرص‌های کلر را در دستگاه کلرزن شناور قرار دهید و آن را روی سطح آب رها کنید.
مزایا: استفاده آسان و کم‌هزینه.
معایب: احتمال تجمع کلر در یک نقطه و آسیب به سطوح استخر.

سبد اسکیمر:

روش: قرص‌های کلر را در سبد اسکیمر قرار دهید تا با جریان آب حل شوند.
مزایا: توزیع یکنواخت کلر در آب.
معایب: نیاز به نظارت مداوم برای جلوگیری از انسداد سبد.

نکات مهم در استفاده از کلر

مقدار کلر آزاد: مقدار کلر آزاد در آب باید بین ۱ تا ۳ ppm باشد تا از ضدعفونی مناسب و جلوگیری از مشکلات بهداشتی اطمینان حاصل شود.
نگهداری صحیح: کلر را در ظروف مقاوم به خوردگی و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری کنید.

استفاده از کلر برای ضدعفونی آب استخر و جکوزی یکی از روش‌های موثر و رایج است. با انتخاب نوع مناسب کلر و استفاده صحیح از آن، می‌توانید از کیفیت و بهداشت آب استخر خود اطمینان حاصل کنید.

خلاصه ای ایجاد تعادل شیمیایی اب استخر ( تنظیم ph آب استخر)

pH آب استخر نشان دهنده اسیدیته یا قلیایی بودن آب است. pH خنثی ۷ است. pH کمتر از ۷ نشان دهنده اسیدی بودن آب است و pH بیشتر از ۷ نشان دهنده قلیایی بودن آب است. pH آب استخر باید بین ۷.۲ تا ۷.۸ باشد تا برای شناگران ایمن باشد. اگر pH آب استخر کمتر از ۷.۲ باشد، آب می تواند برای پوست و چشم ها تحریک کننده باشد و همچنین می تواند باعث رشد جلبک ها شود. اگر pH آب استخر بیشتر از ۷.۸ باشد، آب می تواند برای موها و پوست مضر باشد و همچنین می تواند باعث کدر شدن آب شود.

برای تنظیم pH آب استخر می توانید از مواد شیمیایی pH بالا یا pH پایین استفاده کنید. مواد شیمیایی pH بالا آب استخر را قلیایی می کند و مواد شیمیایی pH پایین آب استخر را اسیدی می کند.

برای حفظ تعادل شیمیایی آب استخر باید به طور منظم pH آب استخر را آزمایش کنید و در صورت لزوم آن را تنظیم کنید. همچنین باید به طور منظم مواد شیمیایی ضدعفونی کننده، آلژید و سختی گیر آب استخر را اضافه کنید.

در اینجا برخی از نکات مهم برای حفظ تعادل شیمیایی آب استخر آورده شده است:

از مواد شیمیایی مناسب برای نوع آب استخر خود استفاده کنید.
دستورالعمل های استفاده از مواد شیمیایی را به دقت دنبال کنید.
pH آب استخر را به طور منظم آزمایش کنید و در صورت لزوم آن را تنظیم کنید.
آب استخر را به طور منظم بچرخانید تا مواد شیمیایی به طور مساوی در آب پخش شوند.
از استخر در شرایطی که آب آن کثیف است یا سطح pH آن نامناسب است استفاده نکنید.
با حفظ تعادل شیمیایی آب استخر، می توانید از استخر خود به طور ایمن و لذت بخش استفاده کنید.

خلاصه ای از ضدعفونی و تعادل شیمیایی آب استخر و جکوزی

تعادل شیمیایی آب استخر، یکی از مهمترین جنبه های نگهداری و مراقبت از استخرها است. این امر از آن جهت اهمیت دارد که پارامترهای شیمیایی آب به شدت به یکدیگر وابسته هستند و تغییر در هر یک از آنها می‌تواند اثرات قابل توجهی بر سایر شاخص های شیمیایی داشته باشد. کیفیت آب استخر همواره در حال تغییر است و آلودگی های گوناگون به راحتی وارد آن می شوند.

اگرچه آب استخر همواره در مدار تصفیه قرار دارد و از فیلتر نیز عبور می کند، اما این امر تنها باعث تمیزی و شفافیت ظاهری آب نمی‌شود. مسائل مربوط به “ضدعفونی” و “تعادل شیمیایی” آب به طور جداگانه مهم هستند و باید مورد توجه قرار گیرند.

هدف از ضدعفونی و تعادل شیمیایی آب استخر این است که آب از خاصیت خورندگی و رسوبزایی برخوردار نباشد و از نظر بهداشتی نیز برای شنا کردن مناسب باشد. تعادل شیمیایی آب براساس این واقعیت استوار است که آب ماده حلال قوی است و تا زمانی که به حد اشباع نرسیده باشد، مواد معدنی را در خود حل و نگهداری می کند.

در صورتی که آب در شرایط زیر اشباع قرار داشته باشد، تمایل بالایی برای حل سایر مواد دارد و خاصیت خورندگی بالاتری خواهد داشت. برعکس، زمانی که آب در وضعیت فوق اشباع باشد، امکان تشکیل رسوب افزایش می یابد. حفظ تعادل شیمیایی آب به منظور قرار دادن آن در محدوده بین این دو حالت انجام می شود تا از بروز هر دو نوع مشکل جلوگیری شود.

بنابراین، حفظ تعادل شیمیایی آب استخر به این منظور انجام می شود که وضعیت آب را بین این دو حالت قرار داده و از بروز هر دو مشکل جلوگیری شود. این امر موجب ایجاد محیطی سالم و ایمن برای شناکردن خواهد شد.

پارامترهای نشان‌دهنده وضعیت ضدعفونی و تعادل شیمیایی شامل چه می شود؟

کلر: کلر به عنوان رایج‌ترین ماده ضدعفونی‌کننده استفاده می‌شود و به صورت‌های مختلفی مانند گاز کلر، کلر مایع (هیپوکلریت سدیم) و کلر جامد (هیپوکلریت کلسیم) در استخرها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
pH: میزان pH آب باید در محدوده مناسبی باشد تا از خورندگی یا رسوب‌گذاری جلوگیری شود. pH مناسب برای آب استخر بین ۷.۲ تا ۷.۸ است.
قلیائیت کل (Total Alkalinity): قلیائیت کل به تعادل pH کمک می‌کند و باید در محدوده ۸۰ تا ۱۲۰ ppm باشد.
سختی کلسیمی (Calcium Hardness): سختی کلسیمی باید در محدوده ۲۰۰ تا ۴۰۰ ppm باشد تا از رسوب‌گذاری و خورندگی جلوگیری شود.
مقدار کل ذرات جامد محلول در آب (TDS): مقدار کل ذرات جامد محلول باید کمتر از ۱۵۰۰ ppm باشد تا کیفیت آب حفظ شود.

سخن آخر در مورد تعادل شیمیایی آب استخر

تا اینجا با نحوه تنظیم PH آب استخر و مفهوم تعادل شیمیایی آب استخر آشنا شدید، حال اگر سوالی در این رابطه دارید میتوانید در زیر کامنت کنید. در ضمن باید بگوییم که سودا دوره های آموزش تاسیسات استخر را با هزینه ای بسیار مناسب، زیر نظر و آموزش مستقیم مهندس توکلی از برجسته ترین مهندسین تهران، برگزار میکند. برای اطلاع از شرایط کلاس به لینک درج شده بروید یا با ما تماس بگیرید.